De vraag naar kunstmatige inseminatie (KI) bij de hond wordt steeds groter. KI kan noodzakelijk zijn omdat de reu en de teef bijvoorbeeld uit verschillende landen afkomstig zijn en dus een te grote afstand van elkaar verwijderd zijn. Soms is een natuurlijke dekking ook gewoon fysiek niet mogelijk, bijvoorbeeld omwille van agressie van teef en/of reu, te veel haren, te groot gewicht van de reu,...
KI kan op verschillende manieren gebeuren. Het belangrijkste dat hierbij moet worden opgemerkt is dat bij alle KI-methodes een goede cyclusopvolging van de teef (door middel van progesteronbepaling) en sperma van goede kwaliteit noodzakelijk zijn. Er kunnen twee soorten KI onderscheiden worden: KI via een intra-uteriene methode (sperma wordt in de baarmoeder zelf afgezet) en KI via de intravaginale methode (sperma wordt in de vagina afgezet). De meest gebruikte technieken zijn deze waarbij het sperma tot in de vagina gebracht wordt door middel van een pipet (zie afbeelding 1) Dit zorgt natuurlijk voor lagere drachtigheidspercentages (45%) als we dit gaan vergelijken met de percentages die bekomen worden na een natuurlijke dekking (85-90%).
afbeelding 1: een pipet
Door meer recentere technieken zijn we nu in staat om het sperma te deponeren tot in de baarmoeder op een niet-invasieve manier, namelijk door middel van endoscopie (zie afbeelding 2). Deze techniek wordt maar op enkele praktijken aangeboden maar is sinds kort ook mogelijk op onze praktijk. Deze techniek kan gebeuren op elke teef (eventueel licht gesedeerd indien nodig). Hierbij wordt een camera vaginaal ingebracht tot aan de baarmoederhals. Vervolgens wordt een pipet voorbij de baarmoederhals tot in de baarmoeder ingebracht en zo wordt het sperma tot diep in de baarmoeder gedeponeerd. Door deze visualisatie kan men ook meteen enige afwijkingen vaststellen en is men er 100% zeker van dat het sperma tot in de baarmoeder is gebracht. Dit laatste is heel belangrijk omdat uit een grootschalig onderzoek is gebleken dat men door deze techniek toe te passen een groter drachtigheidspercentage kan verkrijgen (65%). Ook wordt vaak een grotere nestgrootte gezien in vergelijking met KI intravaginaal (zie tabel 1).
Momenteel is Ki via deze laparoscopische techniek enkel op donderdag mogelijk in onze kliniek.
Indien je nog vragen zou hebben over dit onderwerp, aarzel niet om ons te contacteren.!
afbeelding 2: vaginoscopie
|
Sperma
|
Aantal KI’s
|
Geboortepercentage (%)
|
Nestgrootte (pups)
|
|
|
Vaginaal
|
Intra-uterien
|
Vaginaal
|
Intra-uterien
|
|
Vers
|
1333
|
47,7
|
62,0
|
6,5 ± 0,19
|
6,4 ± 0,43
|
|
Gekoeld
|
388
|
45,4
|
65,0
|
6,4 ± 0,31
|
6,5 ± 0,71
|
|
Diepvries
|
320
|
36,7
|
55,5
|
2,9 ± 1,09
|
5,2 ± 0,32
|
|
Vers + nadien 1 natuurlijke dekking
|
169
|
82,9
|
88,9
|
6,5 ± 0,35
|
7,5 ± 0,9
|
Tabel 1. De invloed van het sperma (vers, gekoeld of diepvries) en de plaats van inseminatie
(intravaginaal of intra-uterien) op de geboortepercentages en nestgrootte bij teven (Linde-Forsberg, 2010).
Deze RX-foto toont de ongeboren puppy's tijdens de zwangerschap.
Het resultaat na de bevalling: een fiere mama met haar pups!